بررسی تأثیر باکتریوفاژ جدا شده از نمونه های آب بیمارستان بر سویه های مقاوم به درمان (mdr) سودوموناس آئروژینوزا

مقدمه: مقاومت عفونت های باکتریایی به آنتی بیوتیک ها به علت مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها و مکانیسم های متعدد مقاومت به آن ها توسط باکتری ها رو به افزایش است. باکتری های مقاوم به چند دارو (mdr یا multi-drug resistance) در بخش های مختلف بیمارستان از جمله بخش مراقبت های ویژه (icu یا intensive care unit)، باعث بروز عفونت های مهم بیمارستانی شده اند که درمان آن ها با آنتی بیوتیک ها را با مشکل مواجه ساخته است. استفاده از روش های جایگزین مانند استفاده از باکتریوفاژها، یکی از راه های حل این معضل است. باکتریوفاژها یکی از عوامل مهم ضد باکتریایی می باشند که به طور اختصاصی به باکتری های میزبان خود حمله می کنند و باعث انهدام آن ها می شوند. هدف از این مطالعه، جداسازی فاژهای اختصاصی سودوموناس آئروژینوزا و بررسی تأثیر آن ها بر روی سویه های مقاوم به چند دارو سودوموناس آئروژینوزا بود. روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی در سال 1392، جدایه های سودوموناس آئروژینوزا از نمونه های کلینیکی ﺑﻴمـﺎران بستری در بخش مراقبت های ویژه ﺑـﻪ روش بیوشیمیایی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻫﻮیت شد. ﺳﭙﺲ، اﻟﮕﻮی ﻣﻘﺎوﻣﺖ آﻧﺘﻲ ﺑﻴﻮﺗﻴﻜﻲ آن ﻫﺎ با استفاده از روش ﻛﺮبی ﺑاﺋﺮ بر طبق دستورالعمل clsi (clinical and laboratory standards institute) ﺗﻌﻴـﻴﻦ و به عنوان اندیکاتور میزبان جهت جستجوی فاژ از منابع آب استفاده گردید. یافته ها: 42 سویه ی سودوموناس آئروژینوزا از بخش مراقبت های ویژه به دست آمد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که 88 درصد ایزوله ها به آمیکاسین، 90 درصد به سفی پیم، 85 درصد به سفتازیدیم، 90 درصد به جنتامایسین، 75 درصد به ایمی پنم و مروپنم و همچنین 95 درصد جدایه ها به سیپروفلوکسازین مقاوم بودند. در آزمایش های جداسازی فاژ، تنها از نمونه ی آب فاضلاب بیمارستان باکتریوفاژ لیتیک جداسازی شد و باکتریوفاژ جداسازی شده بر روی سودوموناس آئروژینوزاهای غیر مقاوم به چند دارو و 3 سویه ی باکتری گرم منفی دیگر تأثیری نداشت. نتیجه گیری: با توجه به مقاومت سودوموناس آئروژینوزا به آنتی بیوبیک های رایج استفاده از روش های درمانی جدید مانند فاژدرمانی افق جدیدی را در درمان عفونت های باکتری که به تمامی آنتی بیوتیک ها مقاومند باز می کند.